บทที่ 327

ชายสูงวัยกว่ามองทุกคนด้วยประกายเจ้าเล่ห์ในดวงตา เขาทำท่าทางโอเวอร์ก่อนจะตะโกนลั่นขึ้นมาทันที

คนที่อายุน้อยกว่าสองสามคนสะดุ้งโหยงกับเสียงตะโกนที่ไม่คาดฝันของเขา

เขาหัวเราะลั่น “แล้วจากนั้น พวกเธอก็จบเห่กันพอดี!”

รัสเซลกรอกตา “วิล พอเถอะน่า เลิกเล่นบ้าๆ ได้แล้ว ตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้วนะ ดูหน้าตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ